Goedemorgen beste kweekvrienden.
Recent kwam het al vaker ter sprake dat menigeen hier op jd niet meer hetzelfde effect ervaart van de wiet als in de begintijd. Gezien nog niemand in dergelijke gesprekken aangaf alleen maar meer van de effecten te zijn gaan voelen met de jaren, denk ik dat iedereen te maken krijgt met tolerantie. Laat ik het gemakshalve op mezelf betrekken.
Als kweker voor eigen gebruik, heb ik de luxe om dagelijks wiet te roken. 's Ochtend begin met een bong voor en na het ontbijt, overdag rook ik ook de nodige en voor het slapengaan rook ik de laatste van de dag. En ja, ik heb ondertussen wat tolerantie opgebouwd. Ik ben nog net geen Haagse Sjonnie die chagrijnig van wiet werd, maar verwend kan je me gerust noemen.
Hoe dan ook, vanochtend las ik hieromtrent iets dat mij opviel. Namelijk borderline cannabis afhankelijkheid en de relatie tot dopamine. Zeg maar onze natuurlijke geluksstof. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat borderline cannabis afhankelijke gebruikers, constante tekorten aan dopamine hebben. En dopamine draagt uiteraard enorm bij aan de ervaring van de high.
Bij mij werkt wiet tegenwoordig als volgt: ik voel er weinig van maar word wel slaperig en lusteloos. Ga ik achterover hangen om een film of tv te kijken dan val ik onherroepelijk in slaap.
Vroeger werd ik soms zo stoned dat ik paranoia werd en beelden zag bij de muziek. Soms zo van de wereld dat ik wou dat ik had kunnen slapen.
Mijn idee is dat hennepkwekers die niet zo veel meer voelen van de wiet, mogelijk kampen met constante tekorten aan dopamine waardoor de wiet niet meer optimaal werkt. Het zou wel eens kunnen dat ik kamp met borderline cannabis afhankelijkheid, ook al heb ik genoeg wiet dus geen enkele reden tot zorg. Het is voor mij desalniettemin wel interessant om een tijdje met de wiet te stoppen, want eerlijkheidshalve was de relatie tot dopamine mij niet bekend.
Wat vinden anderen? Stierenstront en weer een verschijnsel met een leuk naampje of reden tot zorg of reden om het gebruik te beperken tot een joint per week?
Recent kwam het al vaker ter sprake dat menigeen hier op jd niet meer hetzelfde effect ervaart van de wiet als in de begintijd. Gezien nog niemand in dergelijke gesprekken aangaf alleen maar meer van de effecten te zijn gaan voelen met de jaren, denk ik dat iedereen te maken krijgt met tolerantie. Laat ik het gemakshalve op mezelf betrekken.
Als kweker voor eigen gebruik, heb ik de luxe om dagelijks wiet te roken. 's Ochtend begin met een bong voor en na het ontbijt, overdag rook ik ook de nodige en voor het slapengaan rook ik de laatste van de dag. En ja, ik heb ondertussen wat tolerantie opgebouwd. Ik ben nog net geen Haagse Sjonnie die chagrijnig van wiet werd, maar verwend kan je me gerust noemen.
Hoe dan ook, vanochtend las ik hieromtrent iets dat mij opviel. Namelijk borderline cannabis afhankelijkheid en de relatie tot dopamine. Zeg maar onze natuurlijke geluksstof. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat borderline cannabis afhankelijke gebruikers, constante tekorten aan dopamine hebben. En dopamine draagt uiteraard enorm bij aan de ervaring van de high.
Bij mij werkt wiet tegenwoordig als volgt: ik voel er weinig van maar word wel slaperig en lusteloos. Ga ik achterover hangen om een film of tv te kijken dan val ik onherroepelijk in slaap.
Vroeger werd ik soms zo stoned dat ik paranoia werd en beelden zag bij de muziek. Soms zo van de wereld dat ik wou dat ik had kunnen slapen.
Mijn idee is dat hennepkwekers die niet zo veel meer voelen van de wiet, mogelijk kampen met constante tekorten aan dopamine waardoor de wiet niet meer optimaal werkt. Het zou wel eens kunnen dat ik kamp met borderline cannabis afhankelijkheid, ook al heb ik genoeg wiet dus geen enkele reden tot zorg. Het is voor mij desalniettemin wel interessant om een tijdje met de wiet te stoppen, want eerlijkheidshalve was de relatie tot dopamine mij niet bekend.
Wat vinden anderen? Stierenstront en weer een verschijnsel met een leuk naampje of reden tot zorg of reden om het gebruik te beperken tot een joint per week?
en roken hoeft van mij niet meer sinds de verdamper. Ik vape net zolang tot ik niet meer misselijk ben, word ook niet vaak stoned meer. Maar voel me wel lekker relaxed en kan goed eten na het vapen
Comment