NB: ofschoon het vanuit de 'ik-vorm' is geschreven, is dit is niet een autobiographisch verhaal.
De ervaringen van deze makelaar zijn verteld aan een vriend van een vriend van een vriend van een vriend van mij. En ik ben vergeten wie die vriend van mij is die mij dit verhaal heeft verteld. Wellicht was het niets een vriend van mij. Wellicht een onbekende in een trein. Ain't Alzheimers a bitch
Tevens verteld deze makelaar (wie hij dan ook is) dat hij nooit heeft meegewerkt aan de verhuur van een woning tbv het draaien van een 'hok'
Het relaas:
Ruim 16 jaar ben ik actief op de huizenmarkt in een grote stad in Nederland.
In deze periode ben ik zeker 150 keer benaderd door 'huizenzoekers' die op hun eigen manier proberen een woning te krijgen met als enig doel er een hok te beginnen.
Er zijn 2 soorten zoekers:
1) De Zakenmensen die mij proberen te verleiden tot medewerking in het regelen van een hok. Ze maken netjes een afspraak en komen langs op t kantoor. Als ik ze zie aankomen, dan weet ik eigenlijk direct al hoe laat het is. Ze komen gelijk met het echte verhaal op tafel.
En ja. Het is zeker verleidelijk om er op in te gaan. Al gauw komt het aanbod op tafel. Dit varieert van de betaling van dubbele huur, hoge sleutelbonus, tot meelopen in de winst. Winstdeling van 33% is geen uitzondering; In geld of product.
Deze zakenmensen begrijpen de belangrijkheid van de makelaar. De makelaar heeft immers goede kennis van het pand, de buurt en de buren. Vaak werd mij dan ook gevraagd of ik niet elke maand een nieuwe woning voor hen kon regelen. Hoe groter,- hoe beter voor hen en voor mij.
Het verhaal is compleet met een klein gezinnetje dat in de woning kan gaan wonen. Op de begaande grond wordt er gewoond, en op alle verdiepingen erboven wordt verbouwd. Allemaal heel efficient
2) De ik-ben-slimmer-dan-jij mensen. hahahhaha. niet dus. Ze komen op kantoor met een onzin verhaal. Ze komen met slechte valse ID en arbeid papieren. Ze komen met een loonstrook van 2k bruto per maand af op een appartment van 1500 euro kale huur etc. etc. man-man-man. het is werkelijk ongelofelijk hoe zeer ze denken er mee weg te komen. Mijn lol is dan om te gaan prikkken in hun verhaal. Om te zien in welke bochten ze zich gaan wringen om te volharden in wat voor een goede huurders ze zullen gaan zijn. Aan het einde hiervan, als ik er klaar mee ben, dan zeg ik: okay, Laten we het maar gaan doen!.
De grap komt pas als ik ze aan het einde van het gesprek mededeel dat er een contractuele verplichting is dat ze elke 2 maanden een inspectie moeten ondergaan van het appartment. Meestal is het gesprek daarna snel afgelopen
De meeste mensen onderschatten de problemen die wietboeren veroorzaken bij het gewetenloos ombouwen van een woning naar een hok. Los van alle risicos (brand gevaar bij slechte electra, water en vocht overlast, introductie van criminaliteit vanwege 'rip-gevaar') benadelen ze ook de onschuldige eigenaren van de woningen.
Mijn punt is: Als een stel Colombianen elkaar overhoop schiet vanwege een geschil; PRIMA. Die mensen kiezen voor die carriere met alle risico en verdiensten die er bij komen kijken.
Maar, een eigenaar die met een grote schade blijft zitten omdat hij verkeerde huurders heeft gehad, dat is voor mij niet acceptabel. Daarom heb ik altijd mijn medewerking geweigerd bij het verhuren van woningen tbv hokken. Als ik niet zo principieel was geweest hierin, dan had ik nu een paleis in Marocco gehad !
Toch heb ik in de 16 jaar als makelaar met 4 wiethokken te maken gehad. Nobody is perfect. Mijn radar heeft me 4 keer in de steek gelaten. En ja; 4 van deze klootzakken waren inderdaad slimmer dan ik.
De eerste keer dat ik er achter kwam dat er een hok in een van mijn appartmenten zat is al weer 5 jaar geleden. Al ruim 2 jaar verhuurd aan Petra. Een blonde stoot van een vrouw. Uit het noorden van het land. Ontwerpster van lingerie en beetje het type van een part-time escort. Maar goed. Er waren wat vragen mbt de laaste huurbetaling. Deze klopte niet. Dus, ik Petra bellen. Petra neemt niet op. Dus, ik naar het appartement. Niemand doet open, dus ik praat met de buren. Die hebben Petra al lang niet zien. Er wonen al een tijd andere mensen. mmmmmmmm, das niet goed. Ik plak een brief op de deur met de mededeling: bel mij etc. Als ik 2 dagen later nog niets hoor ga ik met de sleutelmaker naar de woning. Die heeft de deur met 2 minuten open. En ja hoor. het complete apppartement is verbouwd tot hok. Nergens ruimte voor slaap oid. De totale 120m2 is in gebruik. Lampen. aan en afzuig, irrigatie etc. etc. Ik weet niet meer hoeveel planten, maar minimaal een paar 100. En ze zijn compleet in de bloei. Wellicht nog een paar weken voordat de oogst kan gebeuren.
Tja, wat doen nu????? Politie bellen?? Dat is niet echt in het belang van de eigenaar. We hebben allemaal wel de schade gezien die het opruimteam aanricht. Dat is zomaar evenveel als de telers hebben aangericht.
Dus, na overleg met de eigenaar besloten dat ik het zou proberen te regelen voor hem.
Het idee was dat ik contact op ging nemen met de teler. De beoogde deal was: oogst, ruim op, herstel, en vertrek.
Ik heb een briefje in het appartement voor de telers achter gelaten en ben weggegaan. Na 1 dag werd ik inderdaad gebeld. Tijdens de meeting met deze ondernemers hebben we inderdaad juist dat afgesproken.
Helaas Helaas. Van de beoogde deel bleef enkel de 'oogst' over. Ik was dus te goed van vertrouwen. Noem me naief. Het was tenslotte de eerste keer dat ik met deze paleis-eigenaren te maken had.
Na te lang niets meer te hebben gehoord van hen (ik zou immers een weekje wegblijven) ben ik weer naar het appartement gegaan. En ja hoor. Alle toppen geoogst. Alle lampen weg. En de rest (dat zonder waarde) was er nog.
Lang verhaal kort: We zijn 7 dagen bezig geweest met 2 man om alles op te ruimen. Daarna nog 2 weken om alle schade te herstellen. Gaten in de muren, alle meubels waren weg, tapijt naar de kloten, etc, etc. Totale schadepost (gedeeld net de eigenaar 15000 euro)
De tweede keer was zo mogelijk NOG brutaler. Wijzer geworden door mijn eerdere ervaring had ik aan deze kandidaat huurder expliciet gezegd: elke 3 maanden kom ik langs om inspectie te doen. Ja meneer. Geen enkel probleem!!.
Anyway. Zo gezegd, Zo gedaan, Na 3 maanden neem ik contact op met de huurder. En ja hoor. hij begint te vertragen. Het mooiste excuus op een gegeven moment was: meneer, ik in Marocco. Kunt u niet NA de rammadam komen. Pppppfffffff. Ik ben er toen maar naar toe gereden. Gelijk maar de sleutelboer meegenomen. En GVD !!!!. ja hoor. Weer een hok. Er was nog niet gedraaid. Maar alles was klaar en voorbereid voor de start. Potten met aarde er in. electra en ventilatie. Gaten in de muren, etc. etc.
Ook hier weer geprobeerd een deal te maken met die klootzakken. Maar goed. er is geen gevoel van 'eer' bij deze mensen. Dus, ook hier bleven de eigenaar en ik met de troep zitten. Herstelkosten: 7500 euro
De derde keer ging anders. De eigenaar belt mij in paniek op. HELP. mijn woning is tot hok verbouwd. Hier wel een deal kunnen maken met de teler. Hij kreeg de ruimte (2 weken) om de oogst af te maken en op te zouten na z'n oogst. Uiteraard alles te herstellen en de eigenaar 2000 euro te geven ter compensatie. Goede deal!. Echter, de eigenaar werd (zonder mijn medeweten uiteraard) verleid om nog een keertje hun te laten draaien. Ongetwijfeld met een grote worst voor de neus. 4 maanden daarna belt de eigenaar mij weer op. Met een huilie-huilie verhaal. Oftewel, de huurder was met de noorderzon vertrokken met achterlating van allle puinhoop.
Herstelkosten: geen idee. Ik heb de eigenaar uitgescholden for being a complete asshole en hem met de puinhoop achtergelaten.
De vierde keer is een combinatie van de eerste en tweede keer. Belangrijker overeenkomst van allen is simpel. De hok-bouwer heeft geen enkel oog voor de schade die hij aanricht bij mensen. Eigenlijk is hij een gewetenloze klootzak die enkel uit is op eigen-belang.
Geef mij dan maar die coca-boer uit Colombia.
De ervaringen van deze makelaar zijn verteld aan een vriend van een vriend van een vriend van een vriend van mij. En ik ben vergeten wie die vriend van mij is die mij dit verhaal heeft verteld. Wellicht was het niets een vriend van mij. Wellicht een onbekende in een trein. Ain't Alzheimers a bitch
Tevens verteld deze makelaar (wie hij dan ook is) dat hij nooit heeft meegewerkt aan de verhuur van een woning tbv het draaien van een 'hok'
Het relaas:
Ruim 16 jaar ben ik actief op de huizenmarkt in een grote stad in Nederland.
In deze periode ben ik zeker 150 keer benaderd door 'huizenzoekers' die op hun eigen manier proberen een woning te krijgen met als enig doel er een hok te beginnen.
Er zijn 2 soorten zoekers:
1) De Zakenmensen die mij proberen te verleiden tot medewerking in het regelen van een hok. Ze maken netjes een afspraak en komen langs op t kantoor. Als ik ze zie aankomen, dan weet ik eigenlijk direct al hoe laat het is. Ze komen gelijk met het echte verhaal op tafel.
En ja. Het is zeker verleidelijk om er op in te gaan. Al gauw komt het aanbod op tafel. Dit varieert van de betaling van dubbele huur, hoge sleutelbonus, tot meelopen in de winst. Winstdeling van 33% is geen uitzondering; In geld of product.
Deze zakenmensen begrijpen de belangrijkheid van de makelaar. De makelaar heeft immers goede kennis van het pand, de buurt en de buren. Vaak werd mij dan ook gevraagd of ik niet elke maand een nieuwe woning voor hen kon regelen. Hoe groter,- hoe beter voor hen en voor mij.
Het verhaal is compleet met een klein gezinnetje dat in de woning kan gaan wonen. Op de begaande grond wordt er gewoond, en op alle verdiepingen erboven wordt verbouwd. Allemaal heel efficient
2) De ik-ben-slimmer-dan-jij mensen. hahahhaha. niet dus. Ze komen op kantoor met een onzin verhaal. Ze komen met slechte valse ID en arbeid papieren. Ze komen met een loonstrook van 2k bruto per maand af op een appartment van 1500 euro kale huur etc. etc. man-man-man. het is werkelijk ongelofelijk hoe zeer ze denken er mee weg te komen. Mijn lol is dan om te gaan prikkken in hun verhaal. Om te zien in welke bochten ze zich gaan wringen om te volharden in wat voor een goede huurders ze zullen gaan zijn. Aan het einde hiervan, als ik er klaar mee ben, dan zeg ik: okay, Laten we het maar gaan doen!.
De grap komt pas als ik ze aan het einde van het gesprek mededeel dat er een contractuele verplichting is dat ze elke 2 maanden een inspectie moeten ondergaan van het appartment. Meestal is het gesprek daarna snel afgelopen
De meeste mensen onderschatten de problemen die wietboeren veroorzaken bij het gewetenloos ombouwen van een woning naar een hok. Los van alle risicos (brand gevaar bij slechte electra, water en vocht overlast, introductie van criminaliteit vanwege 'rip-gevaar') benadelen ze ook de onschuldige eigenaren van de woningen.
Mijn punt is: Als een stel Colombianen elkaar overhoop schiet vanwege een geschil; PRIMA. Die mensen kiezen voor die carriere met alle risico en verdiensten die er bij komen kijken.
Maar, een eigenaar die met een grote schade blijft zitten omdat hij verkeerde huurders heeft gehad, dat is voor mij niet acceptabel. Daarom heb ik altijd mijn medewerking geweigerd bij het verhuren van woningen tbv hokken. Als ik niet zo principieel was geweest hierin, dan had ik nu een paleis in Marocco gehad !
Toch heb ik in de 16 jaar als makelaar met 4 wiethokken te maken gehad. Nobody is perfect. Mijn radar heeft me 4 keer in de steek gelaten. En ja; 4 van deze klootzakken waren inderdaad slimmer dan ik.
De eerste keer dat ik er achter kwam dat er een hok in een van mijn appartmenten zat is al weer 5 jaar geleden. Al ruim 2 jaar verhuurd aan Petra. Een blonde stoot van een vrouw. Uit het noorden van het land. Ontwerpster van lingerie en beetje het type van een part-time escort. Maar goed. Er waren wat vragen mbt de laaste huurbetaling. Deze klopte niet. Dus, ik Petra bellen. Petra neemt niet op. Dus, ik naar het appartement. Niemand doet open, dus ik praat met de buren. Die hebben Petra al lang niet zien. Er wonen al een tijd andere mensen. mmmmmmmm, das niet goed. Ik plak een brief op de deur met de mededeling: bel mij etc. Als ik 2 dagen later nog niets hoor ga ik met de sleutelmaker naar de woning. Die heeft de deur met 2 minuten open. En ja hoor. het complete apppartement is verbouwd tot hok. Nergens ruimte voor slaap oid. De totale 120m2 is in gebruik. Lampen. aan en afzuig, irrigatie etc. etc. Ik weet niet meer hoeveel planten, maar minimaal een paar 100. En ze zijn compleet in de bloei. Wellicht nog een paar weken voordat de oogst kan gebeuren.
Tja, wat doen nu????? Politie bellen?? Dat is niet echt in het belang van de eigenaar. We hebben allemaal wel de schade gezien die het opruimteam aanricht. Dat is zomaar evenveel als de telers hebben aangericht.
Dus, na overleg met de eigenaar besloten dat ik het zou proberen te regelen voor hem.
Het idee was dat ik contact op ging nemen met de teler. De beoogde deal was: oogst, ruim op, herstel, en vertrek.
Ik heb een briefje in het appartement voor de telers achter gelaten en ben weggegaan. Na 1 dag werd ik inderdaad gebeld. Tijdens de meeting met deze ondernemers hebben we inderdaad juist dat afgesproken.
Helaas Helaas. Van de beoogde deel bleef enkel de 'oogst' over. Ik was dus te goed van vertrouwen. Noem me naief. Het was tenslotte de eerste keer dat ik met deze paleis-eigenaren te maken had.
Na te lang niets meer te hebben gehoord van hen (ik zou immers een weekje wegblijven) ben ik weer naar het appartement gegaan. En ja hoor. Alle toppen geoogst. Alle lampen weg. En de rest (dat zonder waarde) was er nog.
Lang verhaal kort: We zijn 7 dagen bezig geweest met 2 man om alles op te ruimen. Daarna nog 2 weken om alle schade te herstellen. Gaten in de muren, alle meubels waren weg, tapijt naar de kloten, etc, etc. Totale schadepost (gedeeld net de eigenaar 15000 euro)
De tweede keer was zo mogelijk NOG brutaler. Wijzer geworden door mijn eerdere ervaring had ik aan deze kandidaat huurder expliciet gezegd: elke 3 maanden kom ik langs om inspectie te doen. Ja meneer. Geen enkel probleem!!.
Anyway. Zo gezegd, Zo gedaan, Na 3 maanden neem ik contact op met de huurder. En ja hoor. hij begint te vertragen. Het mooiste excuus op een gegeven moment was: meneer, ik in Marocco. Kunt u niet NA de rammadam komen. Pppppfffffff. Ik ben er toen maar naar toe gereden. Gelijk maar de sleutelboer meegenomen. En GVD !!!!. ja hoor. Weer een hok. Er was nog niet gedraaid. Maar alles was klaar en voorbereid voor de start. Potten met aarde er in. electra en ventilatie. Gaten in de muren, etc. etc.
Ook hier weer geprobeerd een deal te maken met die klootzakken. Maar goed. er is geen gevoel van 'eer' bij deze mensen. Dus, ook hier bleven de eigenaar en ik met de troep zitten. Herstelkosten: 7500 euro
De derde keer ging anders. De eigenaar belt mij in paniek op. HELP. mijn woning is tot hok verbouwd. Hier wel een deal kunnen maken met de teler. Hij kreeg de ruimte (2 weken) om de oogst af te maken en op te zouten na z'n oogst. Uiteraard alles te herstellen en de eigenaar 2000 euro te geven ter compensatie. Goede deal!. Echter, de eigenaar werd (zonder mijn medeweten uiteraard) verleid om nog een keertje hun te laten draaien. Ongetwijfeld met een grote worst voor de neus. 4 maanden daarna belt de eigenaar mij weer op. Met een huilie-huilie verhaal. Oftewel, de huurder was met de noorderzon vertrokken met achterlating van allle puinhoop.
Herstelkosten: geen idee. Ik heb de eigenaar uitgescholden for being a complete asshole en hem met de puinhoop achtergelaten.
De vierde keer is een combinatie van de eerste en tweede keer. Belangrijker overeenkomst van allen is simpel. De hok-bouwer heeft geen enkel oog voor de schade die hij aanricht bij mensen. Eigenlijk is hij een gewetenloze klootzak die enkel uit is op eigen-belang.
Geef mij dan maar die coca-boer uit Colombia.
Comment