Maak gratis een account aan en krijg toegang tot het volledige forum. Paswoord vergeten? klik hier om een nieuwe aan te vragen. Neem contact op indien u problemen ondervindt met inloggen of registreren.
Maak een account aan!
The Matrix en andere films doen mij denken aan dit soort spul... ach ja, leef in je eigen wereld; ben je tenminste gelukkig! De realiteit komt soms wel ff stevig om de hoek kijken, zet je weer op je beide poten..echt of niet.
Simulacron is een SF-boek van een dikke 40 jaar oud?
We hebben een realiteit aangenomen als de enige realiteit, maar zelfs binnen die ene realiteit zijn oneindig veel variaties. Vandaar dat een terugkerend item vaak "de waarheid is persoonlijk" is, iets waar mn wetenschapplijke collega's helemaal horendol van worden whoehahahaha
Society is like stew-if you don't keep it stirred up, you end up with a lot of scum on the top
dus als poepzak een ram voor zen kanes krijgt van iemand met het excuus 'jah man jij bestaat enkel in men hoofd' bedankt die de man en zegt ng vriendelijk goeiedag?
Ik vind wel al 1 tegenstrijdigheid, als de 'ik' zijn hele leven zit te piekeren over de echtheid van de dingen rond hem.. heeft 'ik' dan na het einde van zen leven wel echt 'ik' geweest ipv iets of iemand dat iemand anders wou (en dus dacht, waardoor 'ik' eigelijk een creatie wordt van iemand anders gedachten, de persoon die de lectuur aangaf of schreef) ...
Ik kan er me hoofd ni om breken zie dak tegen dak het doorheb op men sterfbed lig
Volgens mij ben je stoned als een simu. Je denkt net als een echte simu dat wat jij waarneemt realiteid is, en dat klopt, voor jou
Maar alles is maya, en zelfs dat.
Nee, ik leef in de simulacron van figuren die zich goden noemen.
Volgens mij zijn ze gek, want dat lijkt mij maya.
Misschien moeten we denken aan paralelle simulacrons, zodat alles naast elkaar waar kan zijn.
Daar komt geen bagwan meer uit.
Al bestudeer je de rest van je leven de Veda's, voor je in Satvaguna verkeerd overzie je alleen het nu. En ben je in Satvaguna waarschijnlijk ook
Het beste geef je dus alles op, want je weet nooit in welke realiteit je leeft.
Ik heb het opgegeven, ik doe wat ik NU juist acht, en zie niet om.
Dat is de uitkomst van een leven lang studeren, kan ik U melden.
Ik heb het opgegeven, ik doe wat ik NU juist acht, en zie niet om.
Dat is de uitkomst van een leven lang studeren, kan ik U melden.
Dat klinkt wel wat hedonistisch HJM.. bijzonder toch dat je na een leven lang studeren uitkomt bij een state-of-mind die de gemiddelde baby ook heeft. Ergens gaat er dan iets mis met de algemeen aanvaarde psychische ontwikkeling zou ik denken
Een hele rits japanners hebben hier ook hun gedachten over laten gaan (hard studeren, nog harder studeren, en dan als laatste proeve van bekwaamheid alles grondig vergeten..)
Society is like stew-if you don't keep it stirred up, you end up with a lot of scum on the top
Comment