Re: Blowen achter het stuur, rijbewijs kwijt
Niet jij of ik, maar de wetgever bepaalt de betrouwbaarheid van meetapparatuur en stelt daartoe criteria. Reeds nu is al bekend dat de detectie heel ver gaat: zelfs een langdurig verblijf in een coffeeshop, zonder zelf gerookt te hebben geeft al een positieve uitslag. Dus na de speekseltest volgt een bloedonderzoek (net als de vroegere werkwijze bij alcoholcontroles: eerst blazen, daarna een bloedmonster afstaan). De vooronderstelling dat de meetapparatuur onbetrouwbaar is (of zal zijn) is naar mijn oordeel ongegrond, dan wel onvoldoende met redenen omkleed: als ze bij wielrenners tot in nanogrammen (10 tot de macht min 9 dus) verboden stoffen kunnen opsporen, waarom zou dat bij cannabis ineens niet kunnen?
Verder is je heterdaadje: "betrapt worden met een joint in je mond" wel heel ongelukkig gekozen. Is de joint pas aangestoken, is de joint half opgerookt, heeft de passagier de joint half opgerookt en neemt de bestuurder zijn eerste trekje, heeft de bestuurder de rook ingeademd of gelijk uitgeblazen? (vooraanstaande Amerikaanse politici kwamen daarmee weg). Een joint in de mond evenals een blikje bier in de hand zijn dus geen objectieve normen, maar slechts waarnemingen waaraan het vermoeden kan worden ontleend, dat er mogelijk een strafbaar feit is begaan: een objectieve norm is niet meer of minder dan een bepaalde hoeveelheid cannabis of alcohol in je bloed en omdat te bepalen dient eerst toetsing plaats te vinden. Controleren (alcohol- of cannabiscontrole) houdt nog altijd het toetsen van een resultaat (de aangetroffen hoeveelheid) aan een objectieve norm (de toegestane hoeveelheid) in.
En bekeuringen na snelheidsovertredingen: een onderdeel van het protocol is periodieke ijking: niet (tijdig) geijkt houdt in dat het protocol niet is nageleefd. De cannabis detector zal echt wel periodiek geijkt gaan worden. En bij ijking kunnen ook bepaalde bandbreedtes worden gesteld met een eventuele correctiemarge. Vergelijk het maar met de snelheidsovertreding: je krijgt altijd een meetcorrectie. Dus de meting na ijking is ook hier niet absoluut, maar relatief met een wettelijke bandbreedte.
De door jouw aangehaalde leugendetector onderschrijft mijn eerste volzin: de overheid bepaalt de betrouwbaarheid en de daaraan te ontlenen bewijskracht van meetapparatuur. In sommige Amerikaanse Staten wordt de leugendetector niet gebruikt, omdat de federale overheid die onbetrouwbaar vindt. In andere staten wordt de uitkomst wel als (absoluut) bewijs aanvaard. Er zijn tenslotte nog staten waarbij de uitkomst van de leugendetector als ondersteunend bewijs wordt aanvaard. Samengevat: federale overheden kunnen van oordeel zijn dat de leugendetector volkomen onbetrouwbaar is, volkomen betrouwbaar is, of partieel betrouwbaar is. En de federale rechter mag deze rechtsregel niet toetsen op de redelijkheid of aan rechtsregels in een andere staat: hij moet rechtspreken overeenkomstig de federale regels en wat hij er zelf van vindt is volstrekt irrelevant.
Onze standpunten staan dus diametraal tegenover elkaar: de toekomstige wetgeving zal uitwijzen wie het juiste standpunt heeft ingenomen m.b.t. de rechtsgevolgen. Terzijde: de rechtsethiek laat ik buiten beschouwing (dat doet de wetgever zelf ook of kleurt die zelf in). Vaak vergelijk ik wetgeving met het antwoord op de volgende vraag: waarom werd de Eiffeltoren gebouwd? Politiek antwoord: omdat hij 317 meter hoog is. Het feit klopt, maar is geen antwoord op de vraag.
Ik begrijp overigens je standpunt wel, maar de argumenten die je standpunt moeten dragen vind ik ontoereikend en goeddeels irrelevant. Het is meer een cri de coeur, dan een met valide argumenten onderbouwd betoog.
Oorspronkelijk geplaatst door Hash Head
View Post
Verder is je heterdaadje: "betrapt worden met een joint in je mond" wel heel ongelukkig gekozen. Is de joint pas aangestoken, is de joint half opgerookt, heeft de passagier de joint half opgerookt en neemt de bestuurder zijn eerste trekje, heeft de bestuurder de rook ingeademd of gelijk uitgeblazen? (vooraanstaande Amerikaanse politici kwamen daarmee weg). Een joint in de mond evenals een blikje bier in de hand zijn dus geen objectieve normen, maar slechts waarnemingen waaraan het vermoeden kan worden ontleend, dat er mogelijk een strafbaar feit is begaan: een objectieve norm is niet meer of minder dan een bepaalde hoeveelheid cannabis of alcohol in je bloed en omdat te bepalen dient eerst toetsing plaats te vinden. Controleren (alcohol- of cannabiscontrole) houdt nog altijd het toetsen van een resultaat (de aangetroffen hoeveelheid) aan een objectieve norm (de toegestane hoeveelheid) in.
En bekeuringen na snelheidsovertredingen: een onderdeel van het protocol is periodieke ijking: niet (tijdig) geijkt houdt in dat het protocol niet is nageleefd. De cannabis detector zal echt wel periodiek geijkt gaan worden. En bij ijking kunnen ook bepaalde bandbreedtes worden gesteld met een eventuele correctiemarge. Vergelijk het maar met de snelheidsovertreding: je krijgt altijd een meetcorrectie. Dus de meting na ijking is ook hier niet absoluut, maar relatief met een wettelijke bandbreedte.
De door jouw aangehaalde leugendetector onderschrijft mijn eerste volzin: de overheid bepaalt de betrouwbaarheid en de daaraan te ontlenen bewijskracht van meetapparatuur. In sommige Amerikaanse Staten wordt de leugendetector niet gebruikt, omdat de federale overheid die onbetrouwbaar vindt. In andere staten wordt de uitkomst wel als (absoluut) bewijs aanvaard. Er zijn tenslotte nog staten waarbij de uitkomst van de leugendetector als ondersteunend bewijs wordt aanvaard. Samengevat: federale overheden kunnen van oordeel zijn dat de leugendetector volkomen onbetrouwbaar is, volkomen betrouwbaar is, of partieel betrouwbaar is. En de federale rechter mag deze rechtsregel niet toetsen op de redelijkheid of aan rechtsregels in een andere staat: hij moet rechtspreken overeenkomstig de federale regels en wat hij er zelf van vindt is volstrekt irrelevant.
Onze standpunten staan dus diametraal tegenover elkaar: de toekomstige wetgeving zal uitwijzen wie het juiste standpunt heeft ingenomen m.b.t. de rechtsgevolgen. Terzijde: de rechtsethiek laat ik buiten beschouwing (dat doet de wetgever zelf ook of kleurt die zelf in). Vaak vergelijk ik wetgeving met het antwoord op de volgende vraag: waarom werd de Eiffeltoren gebouwd? Politiek antwoord: omdat hij 317 meter hoog is. Het feit klopt, maar is geen antwoord op de vraag.
Ik begrijp overigens je standpunt wel, maar de argumenten die je standpunt moeten dragen vind ik ontoereikend en goeddeels irrelevant. Het is meer een cri de coeur, dan een met valide argumenten onderbouwd betoog.
Comment