Foto's:
Persoonlijk vind ik deze 2 foto's genoeg geschikt om het te herkennen. Je kan het heel duidelijk herkennen aan de zwartachtig vlekken die tevoorschijn komen op je bladeren en heel je blad gaan veroveren na verloop van tijd. Het komt niet enkel zo over, et is dus echt zwart!
Fosfor overzicht
Fosfor speelt een belangrijke rol in alle levende organismen en vormt een essentieel bestanddeel in de voedingsmiddelen voor plant en dier. Het heeft een sleutelpositie bij de celverbranding en bij de totale energie-overdracht van de plant. Ook is het een bouwsteen van de celwanden, het DNA, allerlei eiwitten en enzymen. Voor jonge planten is de aanwezigheid van fosfaat onontbeerlijk; ongeveer 3/4 van de totale fosfor-opname geschiedt voordat de plant een kwart van haar levenscyclus heeft doorlopen! De grootste concentraties fosfor worden dan ook gevonden in de zich ontwikkelende plantendelen; zoals de wortels, groei-scheuten en het vasculair weefsel.
Fosfor is een chemisch element dat tot de niet-metalen behoort en dat van nature niet in zuivere vorm aangetroffen wordt omdat het uiterst reactief is. Het werd ontdekt in 1669 door een alchimist tijdens het indampen van urine om er goud van te maken. Fosfaatverbindingen, in de vorm waarvan planten gebruik kunnen maken, komen zelden voor in de vrije natuur. Vroeger gebruikte men gemalen beenderen als meststof, later ging men deze behandelen met zwavelzuur waardoor de fosfaten aanzienlijk beter opneembaar werden. In de tweede helft van de 19e eeuw werd guano, een natuurlijke fosfaatmeststof, op grote schaal afgegraven en toegepast in de landbouw. Tegenwoordig haalt men de grondstoffen uit natuurfosfaten, dit zijn fosfaatrijke ertsen die o.a. gewonnen worden in Marokko, Algiers, Noord- en Zuid Amerika. Om natuurfosfaten geschikt te maken voor de land- en tuinbouw worden ze eerst aangezuurd en gezuiverd. In de alternatieve landbouw worden ze fijn vermalen of verhit en komen dan als geëxpandeerde korrels in de handel.
Symptomen
Bepaalde fosforsymptomen die beschreven zijn in de literatuur, mogen niet verward worden met een stikstoftekort. Een fosforgebrek kenmerkt zich namelijk bij cannabis niet door een opvallende paarsverkleuring in de stengels en bladstelen, maar door een kleine plant met paarszwarte necrotische bladdelen die het blad doen vervormen en later doen opkrullen.
Mogelijke oorzaken
Omdat fosfaat in het milieu vrijwel altijd in zeer lage concentraties aanwezig is, is de affiniteit van plantencellen voor fosfaat zeer groot, het wordt door de gehele wortel opgenomen.
Tekorten komen dan ook weinig voor, behalve:
• Bij een te hoge pH in het groeimedium (>pH7); dan kan de plant
nauwelijks fosfor opnemen en ontstaan er in de grond onoplosbare
fosforverbindingen.
• Bij ijzer- en zinkrijke of te zure bodems.
• Door bodemfixatie.
• Tijdens de bloei (vooral op het einde) kan dit voorkomen.
Wat te doen?
Anorganische fosfaten, in ion-vorm, worden zeer makkelijk opgenomen. Zover bekend, nemen planten geen fosfor in organische vorm op. Wel kunnen door ontbinding van organische gronddeeltjes anorganische fosfaten vrijkomen. Door de residuwerking van fosfaat geldt vaak hoe ouder de grond, des te rijker deze is aan fosfaat. Bemesten met fosfaat-houdende meststoffen nadat er een tekort is vastgesteld, sorteert vaak weinig effect: door neerslag of absorptie dringt fosfaat nauwelijks in de bodem en de groeistoornissen in de jeugdfase zijn achteraf nauwelijks te herstellen. Werk daarom de fosfaat-meststof zo goed mogelijk door de grond.
Voorkomen is beter dan genezen, gebruik goede grond en/of een goede meststof, ga naar uw vakhandel voor deskundig advies. (laat dit voor alles gelden, het is inderdaad wel makkelijker gezegd dan gedaan 
)
Bij een hoge pH kan men het medium het beste aanzuren met een verdunde oplossing van fosforzuur (veilige pH-waarde voor hydro: 5,2 - 6,2, voor kleigrond: 6 - 7, voor pot- & zandgrond: 5,5 - 6,5).
Alternatieve fosfaathoudende meststoffen zijn o.a.: guano, bloedmeel, beendermeel, natuurfosfaten, thomasslakkenmeel en drijfmest. Het nadeel is dat ze zeer uiteenlopende fosfaatgehalten bevatten, die bovendien vaak matig opneembaar zijn. De fijnheid van de vermaling en aanzuren voor het gebruik, ver-betert de oplosbaarheid van natuurfosfaten. Het beste neemt men die produkten waarvan de verpakking bepaalde percen-tages garandeert.
Een teveel aan fosfaat is schadelijk voor het milieu en kan allerlei neveneffecten opwekken, zoals een zink-, koper- of magnesiumgebrek.
Bron: Canna.nl
Greetzzz
Jona
Persoonlijk vind ik deze 2 foto's genoeg geschikt om het te herkennen. Je kan het heel duidelijk herkennen aan de zwartachtig vlekken die tevoorschijn komen op je bladeren en heel je blad gaan veroveren na verloop van tijd. Het komt niet enkel zo over, et is dus echt zwart!
Fosfor overzicht
Fosfor speelt een belangrijke rol in alle levende organismen en vormt een essentieel bestanddeel in de voedingsmiddelen voor plant en dier. Het heeft een sleutelpositie bij de celverbranding en bij de totale energie-overdracht van de plant. Ook is het een bouwsteen van de celwanden, het DNA, allerlei eiwitten en enzymen. Voor jonge planten is de aanwezigheid van fosfaat onontbeerlijk; ongeveer 3/4 van de totale fosfor-opname geschiedt voordat de plant een kwart van haar levenscyclus heeft doorlopen! De grootste concentraties fosfor worden dan ook gevonden in de zich ontwikkelende plantendelen; zoals de wortels, groei-scheuten en het vasculair weefsel.
Fosfor is een chemisch element dat tot de niet-metalen behoort en dat van nature niet in zuivere vorm aangetroffen wordt omdat het uiterst reactief is. Het werd ontdekt in 1669 door een alchimist tijdens het indampen van urine om er goud van te maken. Fosfaatverbindingen, in de vorm waarvan planten gebruik kunnen maken, komen zelden voor in de vrije natuur. Vroeger gebruikte men gemalen beenderen als meststof, later ging men deze behandelen met zwavelzuur waardoor de fosfaten aanzienlijk beter opneembaar werden. In de tweede helft van de 19e eeuw werd guano, een natuurlijke fosfaatmeststof, op grote schaal afgegraven en toegepast in de landbouw. Tegenwoordig haalt men de grondstoffen uit natuurfosfaten, dit zijn fosfaatrijke ertsen die o.a. gewonnen worden in Marokko, Algiers, Noord- en Zuid Amerika. Om natuurfosfaten geschikt te maken voor de land- en tuinbouw worden ze eerst aangezuurd en gezuiverd. In de alternatieve landbouw worden ze fijn vermalen of verhit en komen dan als geëxpandeerde korrels in de handel.
Symptomen
Bepaalde fosforsymptomen die beschreven zijn in de literatuur, mogen niet verward worden met een stikstoftekort. Een fosforgebrek kenmerkt zich namelijk bij cannabis niet door een opvallende paarsverkleuring in de stengels en bladstelen, maar door een kleine plant met paarszwarte necrotische bladdelen die het blad doen vervormen en later doen opkrullen.
Mogelijke oorzaken
Omdat fosfaat in het milieu vrijwel altijd in zeer lage concentraties aanwezig is, is de affiniteit van plantencellen voor fosfaat zeer groot, het wordt door de gehele wortel opgenomen.
Tekorten komen dan ook weinig voor, behalve:
• Bij een te hoge pH in het groeimedium (>pH7); dan kan de plant
nauwelijks fosfor opnemen en ontstaan er in de grond onoplosbare
fosforverbindingen.
• Bij ijzer- en zinkrijke of te zure bodems.
• Door bodemfixatie.
• Tijdens de bloei (vooral op het einde) kan dit voorkomen.
Wat te doen?
Anorganische fosfaten, in ion-vorm, worden zeer makkelijk opgenomen. Zover bekend, nemen planten geen fosfor in organische vorm op. Wel kunnen door ontbinding van organische gronddeeltjes anorganische fosfaten vrijkomen. Door de residuwerking van fosfaat geldt vaak hoe ouder de grond, des te rijker deze is aan fosfaat. Bemesten met fosfaat-houdende meststoffen nadat er een tekort is vastgesteld, sorteert vaak weinig effect: door neerslag of absorptie dringt fosfaat nauwelijks in de bodem en de groeistoornissen in de jeugdfase zijn achteraf nauwelijks te herstellen. Werk daarom de fosfaat-meststof zo goed mogelijk door de grond.
Voorkomen is beter dan genezen, gebruik goede grond en/of een goede meststof, ga naar uw vakhandel voor deskundig advies. (laat dit voor alles gelden, het is inderdaad wel makkelijker gezegd dan gedaan ) Bij een hoge pH kan men het medium het beste aanzuren met een verdunde oplossing van fosforzuur (veilige pH-waarde voor hydro: 5,2 - 6,2, voor kleigrond: 6 - 7, voor pot- & zandgrond: 5,5 - 6,5). Alternatieve fosfaathoudende meststoffen zijn o.a.: guano, bloedmeel, beendermeel, natuurfosfaten, thomasslakkenmeel en drijfmest. Het nadeel is dat ze zeer uiteenlopende fosfaatgehalten bevatten, die bovendien vaak matig opneembaar zijn. De fijnheid van de vermaling en aanzuren voor het gebruik, ver-betert de oplosbaarheid van natuurfosfaten. Het beste neemt men die produkten waarvan de verpakking bepaalde percen-tages garandeert.Een teveel aan fosfaat is schadelijk voor het milieu en kan allerlei neveneffecten opwekken, zoals een zink-, koper- of magnesiumgebrek.
Bron: Canna.nl
Greetzzz
Jona
Comment