Wij leven in een "vrije" westerse samenleving waar we vrijheid van geloofsuiting kennen. Voornamelijk de Abrahamistische religies beleven die vrijheid. Waar iedereen gelijk voor de wet moet zijn, krijgen religieuzen op veelal zaken "vrijstelling" of een "uitzondering". Zelf ben ik gelovig en geloof ik dat God ons cannabis geschonken heeft. Waar is mijn uitzondering op de wet? 
Genesis 1:29
En God zeide: Ziet, Ik heb ulieden al het zaadzaaiende kruid gegeven, dat op de ganse aarde is, en alle geboomte, in hetwelk zaadzaaiende boomvrucht is; het zij u tot spijze!
Als medi-gebruiker gebruik ik cannabis ook voor spirituele doeleinden. Ik gebruik cannabis als mijn sacrament. Ik ervaar geen "vrijstelling" of "uitzondering" in mijn leven. Ik moet behoedzaam zijn en leef nog in de kast.
Ik ben opgevoed via de school met respect voor andere culturen, maar mijn cultuurbelevenis wordt vervolgd.
Ik voel me soms een homo anno 1950 die niet uit de kast kan komen. Ik moet me op alles en iedereen aanpassen, maar aan mijn geaardheid gaat men compleet voorbij. Ik moet respect voor andere geloven en culturen hebben, terwijl er voor mij geen plaats is. Dierenmishandeling, kindermishandeling, onderdrukking, ... daar knijpt men het oogje voor toe onder het mom van godsdienstvrijheid.
Geloof zou een privékwestie moeten zijn. De maatschappij hoeft niet op te draaien voor mijn geloof. Maar waarom moet ik dan wel opdraaien voor andere geloven terwijl het mijne vervolgd wordt? Waarom heeft de ene de vrijheid dieren te mishandelen maar krijg ik de vrijheid niet mezelf te "mishandelen"?
Ik hoop dat ik hier een discussie kan starten over geloof en de rol van cannabis binnen geloof. Sorry voor de slechte start, draden aanmaken is mijn sterkte niet.

Genesis 1:29
En God zeide: Ziet, Ik heb ulieden al het zaadzaaiende kruid gegeven, dat op de ganse aarde is, en alle geboomte, in hetwelk zaadzaaiende boomvrucht is; het zij u tot spijze!
Als medi-gebruiker gebruik ik cannabis ook voor spirituele doeleinden. Ik gebruik cannabis als mijn sacrament. Ik ervaar geen "vrijstelling" of "uitzondering" in mijn leven. Ik moet behoedzaam zijn en leef nog in de kast.
Ik ben opgevoed via de school met respect voor andere culturen, maar mijn cultuurbelevenis wordt vervolgd.
Ik voel me soms een homo anno 1950 die niet uit de kast kan komen. Ik moet me op alles en iedereen aanpassen, maar aan mijn geaardheid gaat men compleet voorbij. Ik moet respect voor andere geloven en culturen hebben, terwijl er voor mij geen plaats is. Dierenmishandeling, kindermishandeling, onderdrukking, ... daar knijpt men het oogje voor toe onder het mom van godsdienstvrijheid.
Geloof zou een privékwestie moeten zijn. De maatschappij hoeft niet op te draaien voor mijn geloof. Maar waarom moet ik dan wel opdraaien voor andere geloven terwijl het mijne vervolgd wordt? Waarom heeft de ene de vrijheid dieren te mishandelen maar krijg ik de vrijheid niet mezelf te "mishandelen"?
Ik hoop dat ik hier een discussie kan starten over geloof en de rol van cannabis binnen geloof. Sorry voor de slechte start, draden aanmaken is mijn sterkte niet.
Comment